نیاز به خندیدن، بخش مهمی از صنعت سرگرمیسازی را تشکیل میدهد که مخاطبانی میلیونی در سرتاسر جهان داشته و هنرهای نمایشی بخش عمدهای از آن را شامل میشود. از فیلمها و سریالهای کمدی تا تاک شوها و مسابقههای تولید شده در پلتفرمهای نمایش آنلاین که همگی در مسیر سرگرمسازی و خنده بر لب مخاطب نشاندن قدم برمی دارند. در سالهای اخیر و با رشد ضریب نفوذ پلتفرمها در ایران، شاهد تولید آثار زیادی در این باب با کیفیتهای متفاوت بودهایم. یکی از این دسته برنامهها، جوکر از تولیدات فیلیمو است که سری نخست آن با استقبال چشمگیر مخاطبان مواجه شده و حال این روزها سری دوم آن در حال پخش است.
در طراحی جوکر از یک بازی قدیمی بچهها وام گرفته شده که در آن افراد به صورت هم نگاه میکردند و هرکس که میخندید بازنده بود. با این تفاوت که جوکر کاملا شکل نمایشی داشته و از سناریوی ساده اما هوشمندانهای بهره میگیرد. در سری نخست، آقایان بازیگر در گروههای چند نفره قرار گرفته و در بخشهای مختلف باید به گونهای پیش بروند که در برابر کنش بقیه به خنده نیفتند. این ایده مرکزی، جوکر را شکل داده و آن را پیش می برد. در این بین آنچه که بر جذابیت آن افزوده، آیتمهای مختلفی است که برایش طراحی شده که در راسشان جوکر تایم قرار دارد. جایی که فرد شرکتکننده میتواند براساس سناریویی که خود انتخاب کرده، دست به خنداندن بقیه زده و حذفشان را رقم بزند. انتخاب شرکتکنندگان یکی از چالشهای مهم و اساسی سازندگان این برنامه بوده که از آن هم سربلند بیرون آمدهاند. قرار گرفتن بازیگرانی که هر کدام در زمینه کمدی صاحب اعتبار بوده و حال باید در زمینی متفاوت تواناییهای خود را محک بزنند. حضور سیامک انصاری به عنوان گرداننده بازی که در اتاق فرمان نشسته و از طریق دوربینهای متعدد بازی را رصد کرده و کارت زرد و قرمز میدهد، دیگر نقطه قوت سری اول جوکر است که در کنترل فضای کار نیز موفق عمل کرده است.
در سری دوم جوکر، اتفاق تازهای شکل گرفته که بسیاری از تماشاگران منتظر آن بودهاند. حضور بازیگران زن همان چیزی است که دوستداران جوکر مدتها منتظر آن بوده و به اشکال گوناگون خواستار آن بودند. اتفاقی که سرانجام رخ داده و این سری که دو قسمت از آن هم پخش شده بسیار مورد توجه مخاطبان جوکر قرار گرفته است. نخستین موضوعی که در این دو قسمت جلب توجه میکند، فضای رنگارنگ و دکور جذاب آن است که شرکتکنندگان با آسانسور به سمت آن میروند. محلی شبیه به آپارتمانی مدرن با وسایل خانه که قرار است شرکتکنندگان شش ساعت را در آنجا بگذرانند. انتخاب درست شرکتکنندگان از نسلهای مختلف بازیگری را میتوان برگ برنده این قسمت به حساب آورد. از ناهید مسلمی و ژاله صامتی و گیتی قاسمی تا الیکا عبدالرزاقی و رویا میرعلمی و متین ستوده و نرگس محمدی. هر کدام از آنها هم کاراکتر خاص خود را داشته و به این ترتیب تیم متنوعی را تشکیل دادهاند. از طرف دیگر عمده آنها هم سابقه همکاری با یکدیگر در سالهای گذشته را داشته اند که همین امر نیز در صمیمیت جاری بین آنها جلوی دوربین موثر بوده است. از طرف دیگر نمیتوان نقش احسان علیخانی را در سری تازه جوکر نادیده گرفت که به خوبی بازی را کنترل کرده و در عین حال شوخیهای ظریفی هم وارد اجرای خود کرده است. نقطه طلایی برنامه هم بخش جوکر تایم است که عمدتا خوب از کاردرآمده و به خوبی تماشاگران جوکر را میخنداند. برای مثال میتوان به اجرای بامزه گیتی قاسمی در کنار جوکر تایم ژاله صامتی اشاره کرد که اولی باعث خنده الیکا عبدالرزاقی شده و کارت زرد نصیبش ساخت و دومی هم با حضور رضا نیکخواه و سیروس میمنت شیرین از آب درآمده و در نهایت رویا میرعلمی را به خنده انداخت. ستاره این بخش نیز بدون شک خود صامتی است که برنامه ویژهای را تدارک دیده و در این مسیر از شیرینی ذاتی نیکخواه هم به نحو احسن سود جسته است.
جوکر: طبقه بیست و یک با حضور بانوان بازیگر، جذاب و تماشایی از کار درآمده و نشان میدهد که برنامههایی از این جنس میتوانند از توانایی خانمها در اجرای شوخیهای طراحی شده و نیز فیالبداهه استفاده کرده و مخاطبانی میلیونی پیدا کنند. بدون آن که به سمت شوخیهای سخیف و مبتذل رفته و اخلاق هم زیر پا گذاشته نشود.
خبرنگار: محمد جلیلوند
نظر شما